თითქოს დრო გავიდა,თითქოს გავიზარდე,

თითქოს დრო გავიდა,თითქოს გავიზარდე,

მაგრამ ვერ გავდიდდი დედი,

შენთან და შენს იქეთ ვერსად გავიპარე,

ვერსად ვერ წავედი დედი...

ვერსად დავიღამე შენი სიზმრის გარდა,

ვერსად გავითენე დედი,

ვერსად დავიდარე,ვერსად დავისვენე

მხოლოდ შენს კალთაზე დედი...

...თვალის გახელიდან ფეხის გადადგმამდე,

ყველაგნ შენი დამდევს ღმერთი,

მე თუ სწორად ვივლი,მე თუ მართალი ვარ

ესესც შენგან არის დედი...

როცა საწვიმარი დარი დამიდგება,

შენ არ გააწვიმო დედი,

დედი,ქვეყანაზე შენ რა შეგედრება

შენი სიხლის ვარ და გენის...

შენი ნაჩუქარი მმართებს სიცოცხლე და

დედი,გეფიცები დედი,

მარტო ამიტომაც მინდა მოვუფრთხილდე,

მე ხომ შენი დამყვა ფერი...

მე ხომ შენი დამყვა სითბო და სინაზე,

მე ხომ შენი მმართებს წლები,

რა დროც არ გავიდეს,რა დღეც არ დამიდგეს

შენ სულ დამჭირდები დედი...

/დიკა სალაყაია/